De stenen

stenen

“En dan het laatste punt op de agenda. De kunst in de openbare ruimte. We hebben dit jaar een beperkt budget, dus heeft iemand een idee hoe we daar creatief mee kunnen omgaan?”
“Creatief! Dat is een goede, Herman. Hihihi.”
“Ik kan me herinneren dat Hendrik nog een partij natuursteen heeft. Dat had hij op de kop getikt voor dat kantoorpand aan de provinciale weg. Je weet wel, dat project dat op het laatst afgeblazen werd vanwege de vergunning.”
“Hmm, misschien kunnen we hem daar goedkoop vanaf helpen. Het is tenslotte al jaren geleden; blijkbaar raakt hij het aan de straatstenen niet kwijt.”
“Straatstenen! Haha!”
“Ik weet dat de vrouw van Hans in haar vrije tijd aan beeldhouwen doet. Zij kan vast wat met die steen. Ze is goed, hoor.”
“Gaat ze dan niet iets experimenteels doen?”
“Welnee, maak je geen zorgen. Ze maakt gewoon mooie dingen. Daar gaat niemand zich een buil aan vallen.”
“Nou, dat is dan geregeld. Ik schrijf als actiepunt op: Hendrik bellen over stenen, en Hans bellen over beeldhouwen. Kan ik dat bij jou beleggen Hugo?”