Stomme film

Sommige blogs lees ik al jaren. Bij een aantal weet ik niet hoe de schrijver of schrijfster eruit ziet, laat staan hoe hun stem klinkt. Maar dan luister ik een keer naar een podcast, of kijk ik naar een filmpje op YouTube, en daar wordt iemand voorgesteld die ik ken. De stem die ik dan hoor is heel anders dan de stem die ik al die tijd in mijn hoofd hoorde als ik het blog las. Volgens mij is dit vergelijkbaar met de sensatie die mensen gevoeld moeten hebben toen hun favoriete sterren van de stomme film ineens in een film met geluid optraden. Het geluid klopt niet. De verbeelding was beter, vertrouwder.