Mensen die mij offline kennen weten dat ik behoorlijk geduldig ben. Toch zijn er dingen waar zelfs ik geen geduld voor op kan brengen.

Zoals vissen.

Op de foto zie je mij voor de eerste en de laatste keer van mijn leven vissen. Ik ving niks. De dobber ging geen enkele keer onder.

Er zijn mensen die helemaal tot rust komen als ze langs de kant zitten. Ik niet. In tegendeel, van al dat klotsende water moet ik alleen maar naar de wc. Bovendien, ik ben geen kletskous, maar de hele tijd stil móeten zijn is toch ook niets voor mij.

Je zou kunnen zeggen: “Maar Jeroen, je houdt van lezen. Daar zit je de hele tijd stil naar een boek te staren. Hoe is dat anders dan vissen?” Dat is inderdaad anders, zeg ik dan, want terwijl je leest, gebeurt er in je hoofd van alles. Je wordt meegevoerd naar een andere wereld, waar interessante dingen gebeuren.

Voor mij is het boek machtiger dan de hengel.