Hoe ik denk dat het is om bowls te spelen:
In de zomer komen we elke week samen om te spelen. Na al die jaren zijn we een hechte groep geworden. We hebben natuurlijk onze favorieten, maar eigenlijk maakt het niet uit bij wie we ingedeeld worden, het gaat altijd goed.
Ik twijfelde van tevoren een beetje of ik wel goed genoeg zou zijn voor dit spel, maar ik bleek al snel een natuurtalent. Gelukkig zijn er genoeg andere goede spelers, anders zou ik elke keer winnen, en dat zou saai zijn.
Na de wedstrijd gaan we thee drinken, en zijn er taartjes van de bakker om de hoek. Er wordt veel gelachen, want ieder heeft een goed gevoel voor humor. Maar we kunnen ook serieuzere gesprekken voeren, want het is niet alleen maar leuk in het leven.
Ik ben zo blij dat ik deze sport gekozen heb, en dat ik op dit mooie veld mag spelen met deze leuke mensen.

Hoe het waarschijnlijk zal zijn om bowls te spelen:
Ja, het is een prachtig veld, en het ziet er mooi uit als iedereen in smetteloos wit gekleed is. Maar het is haat en nijd onderling. Niemand gunt elkaar iets.
Ik twijfelde van tevoren een beetje of ik wel goed genoeg zou zijn voor dit spel, en dat was terecht. En bij elke fout die ik maak kijk ik weer tegen die zure gezichten aan. Ze zullen het nooit zeggen, maar je ziet ze denken: waarom zijn we nou weer bij hém ingedeeld?
Na de wedstrijd gaat iedereen bij zijn eigen groepje zitten, en als buitenstaander kom je daar nooit tussen. En dat stiekeme geroddel altijd, vreselijk. Nooit eens een leuk gesprek met kwinkslagen over en weer. Nee, altijd zeuren over geld en kwalen.
Ik heb echt spijt dat ik voor deze sport gekozen heb.